Rozpoczynamy podróż

Fotografowanie Księżyca to ekscytująca przygoda, która pozwala uchwycić jego piękno w różnych fazach. Księżyc jest jednym z najłatwiej dostępnych obiektów do astrofotografii, a jego zmieniające się fazy oferują różnorodne możliwości artystyczne. W tym artykule dowiesz się, jak różne fazy Księżyca wpływają na zdjęcia, jakie ustawienia aparatu zastosować podczas fotografowania Księżyca wraz z krajobrazem oraz jakie techniki pomogą Ci uchwycić detale na jego powierzchni. Przygotuj się na fascynującą podróż!

Różne fazy Księżyca i ich wpływ na zdjęcia

Księżyc przechodzi przez różne fazy w cyklu trwającym około 29,5 dnia. Każda z tych faz ma swoje unikalne cechy, które wpływają na to, jak go fotografujemy:

Nowiu (New Moon): W tej fazie Księżyc jest całkowicie zacieniony i niewidoczny na niebie. To idealny czas na inne rodzaje fotografii nocnej, takie jak zdjęcia Drogi Mlecznej czy zorzy polarnej.

Księżyc rosnący (Waxing Crescent): w tej fazie Księżyc jest częściowo oświetlony z dolnego prawego rogu (na półkuli północnej). To świetny moment na uchwycenie Księżyca w połączeniu z krajobrazem, ponieważ jego delikatne światło może dodać atmosfery zdjęciom.

Pierwsza kwadra (First Quarter): Księżyc jest w połowie oświetlony i widoczny od popołudnia do wieczora. To doskonały czas na fotografowanie, ponieważ światło jest wystarczające do oświetlenia pierwszego planu.

Księżyc w pełni (Full Moon): Księżyc jest w pełni oświetlony i widoczny przez całą noc. Choć to spektakularny widok, intensywne światło może utrudnić uchwycenie detali na jego powierzchni.

Księżyc malejący (Waning Gibbous): W tej fazie Księżyc wygląda prawie jak pełny, ale zaczyna tracić część swojego blasku. To dobry czas na uchwycenie detali powierzchni.

Ostatnia kwadra (Last Quarter): Księżyc znów jest w połowie oświetlony, ale tym razem widoczny od późnych godzin nocnych do poranka. Może być trudniejszy do uchwycenia, ale dobry do kompozycji z elementami krajobrazu.

Księżyc malejący (Waning Crescent): to ostatnia faza przed nowiem, kiedy Księżyc jest częściowo oświetlony i widoczny tuż przed świtem. Może być wyzwaniem do fotografowania ze względu na niską ilość światła.

Aby uchwycić detale powierzchni Księżyca, zastosuj kilka technik

Długi teleobiektyw: użyj obiektywu o długiej ogniskowej (np. 200 mm lub więcej), aby uzyskać szczegółowe ujęcia kraterów i innych formacji geologicznych. Dobrym wyborem jest Sigma C 150-600.

Ustawienie ostrości: Ustaw obiektyw na manualny fokus i skup się na szczegółach powierzchni Księżyca. Możesz użyć funkcji powiększenia w trybie Live View, aby precyzyjnie ustawić ostrość.

Stabilizacja: upewnij się, że Twój statyw jest stabilny i dobrze wypoziomowany przed rozpoczęciem sesji zdjęciowej.

Postprodukcja: po zakończeniu sesji fotograficznej edytuj zdjęcia w programach takich jak Adobe Lightroom czy Photoshop, aby poprawić kontrast i wyostrzyć detale.

Optymalne ustawienia parametrów ekspozycji przy fotografowaniu samej tarczy Księżyca

ISO: Ustaw wartość ISO 400.

Przysłona: Ustaw przysłonę na f/8, aby uzyskać większą głębię ostrości i lepszą jakość obrazu.

Czas naświetlania: Czas naświetlania będzie się różnić w zależności od fazy Księżyca. Eksperymentuj z czasami w zakresie 1/125 - 1/500.

Balans bieli: ustaw balans bieli na “Auto”. Fotografując w RAW-ach będziesz mógł go z łatwością skorygować w postprodukcji.

Najlepsze techniki bracketingu dla fotografowania Księżyca wraz z krajobrazem

Czym jest bracketing?

Bracketing to technika polegająca na robieniu kilku zdjęć tej samej sceny z różnymi ustawieniami ekspozycji. Dzięki temu zwiększamy szanse na uchwycenie idealnie naświetlonego zdjęcia, co jest szczególnie ważne przy fotografowaniu jasnych obiektów, takich jak Księżyc.

Jak ustawić bracketing?

Tryb automatycznego bracketingu: Większość nowoczesnych aparatów ma funkcję autobracketingu, która automatycznie wykonuje kilka zdjęć z różnymi ustawieniami ekspozycji. Ustaw aparat tak, aby robił co najmniej trzy ujęcia: jedno z podstawową ekspozycją, jedno ciemniejsze (np. o 1 EV) i jedno jaśniejsze (również o 1 EV).

Ręczne ustawienia: Jeśli Twój aparat nie obsługuje autobracketingu, możesz ręcznie zmieniać ustawienia ekspozycji po każdym zdjęciu. Użyj światłomierza w aparacie, aby ustalić bazową ekspozycję, a następnie dostosuj ją w górę i w dół.

Najlepsze wartości ekspozycji

Dla Księżyca warto zacząć od ustawienia przysłony na f/8 oraz czasu naświetlania w zakresie od 1/15 sekundy do 1/200 sekundy. ISO ustaw na wartość od 100 do 400, aby zminimalizować szumy.

Postprodukcja i składanie HDR

Po wykonaniu zdjęć możesz użyć programów do obróbki graficznej (np. Adobe Camera Raw) do połączenia zdjęć w technice HDR (High Dynamic Range). Dzięki temu uzyskasz obraz z większym zakresem tonalnym, który lepiej oddaje detale zarówno jasnych, jak i ciemnych obszarów. Więcej informacji na ten temat znajdziesz w tym filmie.

Najlepszy czas na fotografowanie Księżyca z krajobrazem

Wschód i zachód Księżyca, gdy znajduje się on na tyle nisko nad horyzontem, że jesteśmy w stanie uchwycić jego obraz wraz z ziemskim krajobrazem. Z takiej perspektywy tarcza Księżyca wydaje się znacznie większa aniżeli wówczas gdy jest on już wysoko na niebie.

Fazy Księżyca: pełnia jest popularna, ale warto również fotografować Księżyc w innych fazach, gdy cienie podkreślają jego kratery. Z kolei w pobliżu nowiu, gdy prześwietlimy delikatny “rogal”, to pozostała część tarczy Księżyca będzie oświetlona tzw. światłem popielatym, czyli odbitym od Ziemi.

Chcesz wiedzieć więcej?

Artykuł powstał na bazie mojego e-booka “Astrofotografia Krajobrazowa — Przewodnik dla Pasjonatów”. Jeśli chcesz dowiedzieć się jak fotografować nocne niebo (nie tylko naszego naturalnego satelitę), to koniecznie zajrzyj tutaj.

Czystego nieba!

Fotografujemy Księżyc